Bir məktubla
verilmiş söz
Əziz müəllimim
Xalid bəy!
Düz 2 ildir ki, sizin o
böyük məhəbbətinizdən və qayğınızdan uzaq düşmüşəm. Qəlbimdə sizə qarşı olan bu
həsrətə bir məktubla necə son qoya bilərəm,onu da bilmirəm?! İki ildir
başladığım müəllimlik həyatımda anladım ki,bir müəllimin ən böyük vəsaiti
sevgidir. Mən indi başa düşürəm ki,siz bizə elm öyrətməklə bərabər müəllimliyin
sevgi dolu sirrlərini də öyrətməyə çalışmısınız, amma biz bunun dəyərini
anlamamışıq. Təəssüf ki, insan bəzi şeyləri ancaq yaşadıqdan sonra başa
düşür. Siz məni və bütün şagirdlərinizi çox sevirdiniz. Bizə sevgi
dolu bir vəzifə aşıladınız. Bunu bizə qarşı olan davranışlarınızla göstərdiniz.
İndi isə bu məsuliyyəti biz sizdən aldıq. Artıq sizin bizə verdiyiniz o dərin
sevgini biz də öz şagirdlərimizə verməliyik. Çünki,sevgisiz bir müəllimin
ruhsuz və ölü bir cənazəyə bənzədiyini düşünürəm. Əziz və hörmətli
müəllimim, mən də həm öz adımdan, həm də bütün yoldaşlarım adından sizə söz
verirəm ki, biz də sizin kimi sevgidolu bir müəllim olmağa çalışacayıq.
Dərin hörmət və sevgi ilə şagirdiniz Kəmalə İsayeva.